Geç yatar, erken kalkarım(Hafta sonları hariç).Yapacaklarımı bir gün öncesinden belirlerim;Haftalık yemek programından tutun da evime davet edeceğim misafirlerime kadar her şey belirlidir aslında. Ani planlardan hoşlanmam çünkü;beni ve ailemi ilgilendiren düzeni bozmak istemem.Sabah uyandığımda, kızım uyanana kadar temizliğimi yaparım(Yakın çevrem de çok iyi bilir ki ''çamaşırsuyu'' vazgeçilmezimdir:) ) Kızım kahvaltısını yaparken ben onun beslenmesini hazırlarım.Telefon görüşmeleri ,whatsapp yazışmalarıyla geçen yoğun bir telaşın ardından kızımı öğretmenine teslim edip,''Hazır Yemek'' ile ilgili işlerimi halletmeye çalışırım. Tatlı telaşlarla yaparız o sarmaları,mantıları,kurabiyeleri...Yalnızca bir kahveyi sıkıştırdığım anlar da olur hani.Gün içerisinde herkese,herşeye yetişmeye çalışırken birilerinin ''Güzin ablası'' olmaktan vazgeçemem...:)Boş kaldığım her an yeni tarifler denemek için soluğu mutfakta alırım. Belki de mutfakta bu kadar vakit geçirmemin en büyük sebebi hergün okul dönüşü ''Anne karnım aç..!'' diyen bir kızımın olmasıdır..:) Eh be kızım...!''Akşamları otur artık! ''diyenlere:evli iseniz hele de anne iseniz çoğu akşam oturmaya fırsat bile bulamazsınız. Örneğin;ertesi gün misafiriniz gelicekse, çocuğunuz hastaysa ,gün içerisinde oraya buraya koşturmaktan fırsat bulamadığınız ütüleriniz birikmişse ,nasıl rahat rahat tv'nin karşısına geçip dizinizi izleyebilirsiniz ki...!!??
Yoğun yaşamak için illa ki çalışan bir kadın olmanıza gerek yoktur.Çok yönlü olmayı seviyor,aileniz için faydalı bir şeyler yapmak istiyorsanız adım adım üretkenliğe geçiyorsunuz demektir.Üretici konumundayken de keyif alabillirsiniz hayattan...
Seviyorum kendimi;kendimle yalnız kalmayı tercih etmediği için...Seviyorum kendimi;çünkü insanın başklarını sevmesi ,kendisini sevmesiyle başlar...!
